Η μαρξιστική θεωρία της επαναστατικής μετάβασης στο σοσιαλισμό - κομμουνισμό

[...] Το βιβλίο αυτό εκκινείται από την παραδοχή ότι η ήττα του παγκόσμιου εργατικού κινήματος προέρχεται κυρίως εκ των ένδον & γι' αυτό τα αίτιά της θα πρέπει να αναζητηθούν πρωτίστως στη θεωρία & την πρακτική του κομμουνιστικού κινήματος & όχι να αποδίδονται σε εξωτερικούς παράγοντες, δηλαδή, σε τελευταία ανάλυση, στον ταξικό αντίπαλο. Ο ταξικός αντίπαλος κάνει πάντα τη δουλειά του, βρίσκεται μονίμως σε θέση μάχης, έτοιμος να εκμεταλλευτεί τα λάθη & τις αδυναμίες μας. [...]

[...] Προκειμένου να διερευνήσει τα προβλήματα στην στρατηγική του κομμ. κινήματος, λοιπόν, η παρούσα μελέτη ακολουθεί μια πολύ απλή μέθοδο. Θέτει κατ' αρχήν το ερώτημα: τι είπαν πραγματικά οι ιδρυτές του επιστημονικού σοσιαλισμού, ο Μαρξ & ο Ένγκελς, τι ανακάλυψαν για το χαρακτήρα της κομμ. κοινωνίας & για την επαναστατική μετάβαση σε αυτήν μέσα από τη μελέτη της ενυπάρχουσας στον καπιταλισμό αντικειμενικής τάσης υπέρβασης του; Κατόπιν, εξετάζει τι υποστήριζαν για τα ίδια θέματα οι επίγονοί τους, οι θεωρητικοί & οι ηγέτες του κομμ. κινήματος & συνεπώς με ποιες ιδέες καθοδηγήθηκε το επαναστατικό κίνημα στις διάφορες φάσεις της ανάπτυξής του. Είναι εντυπωσιακό το πόσο σημαντικά συμπεράσματα μπορεί να βγάλει κανείς με έναν τόσο απλό τρόπο!

Ο αναγνώστης θα μπορέσει εύκολα ν' αντιληφθεί τις διαφορές μεταξύ της γνήσιας επαναστατικής σκέψης & των διαστρεβλώσεών της. Θα συμπεράνει τότε ότι η συνεπής μαρξιστική αντίληψη για την επαναστατική μετάβαση στον κομμουνισμό για μικρές μόνο χρονικές περιόδους κυριάρχησε στο εργατικό κίνημα & ότι ο λενινισμός ήταν μια λαμπρή αλλά βραχύβια μόνο παρένθεση στην ιστορία του κομμ. κινήματος.

Αντίθετα, η μη μαρξιστική αντίληψη του Κάουτσκι για το σοσιαλισμό όχι μόνο κυριάρχησε κατά την περίοδο της Β' Διεθνούς αλλά, επαναδιατυπωμένη από τον Στάλιν, επιβλήθηκε από τη σοβιετική γραφειοκρατεία στο κομμ. κίνημα & καθοδήγησε όλη την πορεία ανάπτυξης της Σοβιετικής Ένωσης μέχρι την κατάρρευσή της. [...]

(Από τον πρόλογο της έκδοσης)